Schaamte over geld (gastblog)

Beste zendelingen,

“Wij willen vermijden dat iemand ons verdenkt bij de ruime gaven die wij beheren. Want wij streven ernaar het goede te doen, niet alleen voor de Heer, maar ook voor de mensen.”
2 Korintiërs 8:20-21

Vanaf mijn jeugd heb ik een wat ingewikkelde relatie met geld gehad. Mijn vader was de enige kostwinner en soms was het thuis best krap. Veel van mijn vriendjes kwamen uit welgestelde gezinnen, kinderen van notarissen of rijke tuinders, en ik groeide daardoor op met een gevoel van schaamte rondom geld. Pas later in mijn leven heb ik dat kunnen losgelaten.

Lilian en ik hebben altijd gekozen voor werk dat we met passie konden doen, ook al betekende dat vaak dat er geen topsalarissen tegenover stonden. Ik weet nog goed dat onze zoon overging van kinderschoenen naar volwassen maten: ineens kostten die schoenen bijna het dubbele! En in de puberteit wilden de kinderen natuurlijk Nike Air Max in plaats van merkloze sneakers. Dat waren spannende en soms pittige tijden voor ons gezin. Je herkent het vast.

Geld en zending: het blijft een ongemakkelijke combinatie. Misschien herken je het zelf. Het schrijven van je nieuwsbrief voelt prima, totdat je weer dat stukje over financiën moet toevoegen. Het benoemen van je levensonderhoud, het vragen om steun, het verantwoorden van uitgaven: het schuurt. Soms noemen zendelingen het letterlijk: schaamte. Gaan anderen bepalen wat ik uitgeef? Hoe vrij ben ik eigenlijk?

Waarom voelen we schaamte?

Schaamte ontstaat wanneer we bang zijn dat de ander ons zal veroordelen. “Leef ik niet te goed van het geld dat gegeven wordt?” “Begrijpen mijn supporters wel waarom mijn ziektekosten zo hoog zijn?” “Wat als lokale broeders en zusters zien hoeveel meer ik te besteden heb?” 

Deze schaamte is niet alleen psychologisch. In When Helping Hurts leggen Fikkert en Corbett uit dat het dieper gaat: geld raakt onze relatie met God (vertrouwen), onze relatie met onszelf (eigenwaarde), onze relatie met anderen (afhankelijkheid en gelijkwaardigheid) en zelfs onze relatie met de schepping (hoe we omgaan met middelen). Als die relaties verstoord raken, voelen we ongemak en schaamte.

Mag ik eerlijke keuzes maken?

Soms sluipt de vraag binnen: Moet ik altijd de goedkoopste optie kiezen omdat het geld van gevers komt? Alsof je alleen nog witte pasta mag eten of tweedehands kleding moet kopen. Maar supporters geven niet zodat jij overleeft op een sobere minimumstandaard; ze geven omdat ze geloven dat jij gezond, met waardigheid en vol energie je werk kunt doen.

Daarom mag je ook keuzes maken die recht doen aan je waarden. Als je eerlijke kleding koopt of kiest voor voeding die beter is voor je gezondheid, dan is dat geen verspilling maar een investering in duurzame navolging. Het gaat er niet om dat je zo min mogelijk uitgeeft, maar dat je integer en transparant uitlegt waarom je bepaalde keuzes maakt. Ook dat hoort bij wandelen in het licht: zonder schaamte.

Paulus was niet verlegen

Opvallend genoeg was Paulus allesbehalve verlegen over geld. In zijn brief aan de Filippenzen schrijft hij open over ontvangen steun (Fil. 4:10-20). Hij dankt God én de gemeente, en legt uit hoe hij leert leven in overvloed én in gebrek. Geen schaamte, maar dankbaarheid en transparantie.

Ook Jezus zelf leefde afhankelijk van de steun van vrouwen en discipelen (Luk. 8:1-3). Afhankelijkheid hoeft geen zwakte te zijn, maar kan een teken van vertrouwen zijn dat God voorziet, vaak door mensen heen.

Misschien is het tijd om als zendelingen de schaamte van ons af te schudden. Niet door geld te vergoelijken of te verhullen, maar door er eerlijk over te zijn. Door supporters mee te nemen in het verhaal dat zending méér is dan projecten: het is ook jouw gezin, je gezondheid, je dagelijks brood.

Daarom zijn we gestart om al onze nieuwe zendelingen een Mission Partner Development (MPD) training aan te bieden bij stichting Manna. Zij zorgen ervoor dat je relatie met geld volledig veranderd en in bijbels perspectief wordt geplaatst. 

De eerste mensen die deze training volgden waren Jacob en Janneke die een missie in Italië hebben. Eerlijk is eerlijk: de uitdaging voor hen was kolossaal en de tijd erg kort. Maar dankzij de training en het keiharde werken van Jacob en Janneke zelf is hun begroting ruimschoots gehaald met mensen die niet zomaar geld geven, maar volwaardige partner zijn geworden in hun missie! Ik ben supertrots op deze mensen.

Transparantie wekt vertrouwen. Schaamte verstikt. Eerlijkheid opent de deur naar gelijkwaardigheid en wederkerigheid.

Drie kleine stappen die je kunt zetten:

1. Noem geld bij de naam in je communicatie. Niet alleen wat je doet, maar ook hoe je leeft.

2. Zie afhankelijkheid niet als bedelen, maar als deel van je roeping: anderen mogen delen in jouw missie.

3. Erken ongelijkheid met lokale partners, zonder het te ontkennen of weg te poetsen. Zoek samen hoe je verschil in middelen niet tot machtsverschil laat worden.

Wees vrijmoedig. Je hoeft je niet te schamen voor het ontvangen en beheren van middelen. Uiteindelijk gaat het er niet om dat je alles perfect uitlegt, maar dat je wandelt in het licht: voor God én voor mensen.

Met toestemming overgenomen uit de wekelijkse mailing geschreven door Jan Wolsheimer (directeur CAMA Zending)


Beste zendelingen,

“Wij willen vermijden dat iemand ons verdenkt bij de ruime gaven die wij beheren. Want wij streven ernaar het goede te doen, niet alleen voor de Heer, maar ook voor de mensen.”
2 Korintiërs 8:20-21

Vanaf mijn jeugd heb ik een wat ingewikkelde relatie met geld gehad. Mijn vader was de enige kostwinner en soms was het thuis best krap. Veel van mijn vriendjes kwamen uit welgestelde gezinnen, kinderen van notarissen of rijke tuinders, en ik groeide daardoor op met een gevoel van schaamte rondom geld. Pas later in mijn leven heb ik dat kunnen losgelaten.

Lilian en ik hebben altijd gekozen voor werk dat we met passie konden doen, ook al betekende dat vaak dat er geen topsalarissen tegenover stonden. Ik weet nog goed dat onze zoon overging van kinderschoenen naar volwassen maten: ineens kostten die schoenen bijna het dubbele! En in de puberteit wilden de kinderen natuurlijk Nike Air Max in plaats van merkloze sneakers. Dat waren spannende en soms pittige tijden voor ons gezin. Je herkent het vast.

Geld en zending: het blijft een ongemakkelijke combinatie. Misschien herken je het zelf. Het schrijven van je nieuwsbrief voelt prima, totdat je weer dat stukje over financiën moet toevoegen. Het benoemen van je levensonderhoud, het vragen om steun, het verantwoorden van uitgaven: het schuurt. Soms noemen zendelingen het letterlijk: schaamte. Gaan anderen bepalen wat ik uitgeef? Hoe vrij ben ik eigenlijk?

Waarom voelen we schaamte?

Schaamte ontstaat wanneer we bang zijn dat de ander ons zal veroordelen. “Leef ik niet te goed van het geld dat gegeven wordt?” “Begrijpen mijn supporters wel waarom mijn ziektekosten zo hoog zijn?” “Wat als lokale broeders en zusters zien hoeveel meer ik te besteden heb?” 

Deze schaamte is niet alleen psychologisch. In When Helping Hurts leggen Fikkert en Corbett uit dat het dieper gaat: geld raakt onze relatie met God (vertrouwen), onze relatie met onszelf (eigenwaarde), onze relatie met anderen (afhankelijkheid en gelijkwaardigheid) en zelfs onze relatie met de schepping (hoe we omgaan met middelen). Als die relaties verstoord raken, voelen we ongemak en schaamte.

Mag ik eerlijke keuzes maken?

Soms sluipt de vraag binnen: Moet ik altijd de goedkoopste optie kiezen omdat het geld van gevers komt? Alsof je alleen nog witte pasta mag eten of tweedehands kleding moet kopen. Maar supporters geven niet zodat jij overleeft op een sobere minimumstandaard; ze geven omdat ze geloven dat jij gezond, met waardigheid en vol energie je werk kunt doen.

Daarom mag je ook keuzes maken die recht doen aan je waarden. Als je eerlijke kleding koopt of kiest voor voeding die beter is voor je gezondheid, dan is dat geen verspilling maar een investering in duurzame navolging. Het gaat er niet om dat je zo min mogelijk uitgeeft, maar dat je integer en transparant uitlegt waarom je bepaalde keuzes maakt. Ook dat hoort bij wandelen in het licht: zonder schaamte.

Paulus was niet verlegen

Opvallend genoeg was Paulus allesbehalve verlegen over geld. In zijn brief aan de Filippenzen schrijft hij open over ontvangen steun (Fil. 4:10-20). Hij dankt God én de gemeente, en legt uit hoe hij leert leven in overvloed én in gebrek. Geen schaamte, maar dankbaarheid en transparantie.

Ook Jezus zelf leefde afhankelijk van de steun van vrouwen en discipelen (Luk. 8:1-3). Afhankelijkheid hoeft geen zwakte te zijn, maar kan een teken van vertrouwen zijn dat God voorziet, vaak door mensen heen.

Misschien is het tijd om als zendelingen de schaamte van ons af te schudden. Niet door geld te vergoelijken of te verhullen, maar door er eerlijk over te zijn. Door supporters mee te nemen in het verhaal dat zending méér is dan projecten: het is ook jouw gezin, je gezondheid, je dagelijks brood.

Daarom zijn we gestart om al onze nieuwe zendelingen een Mission Partner Development (MPD) training aan te bieden bij stichting Manna. Zij zorgen ervoor dat je relatie met geld volledig veranderd en in bijbels perspectief wordt geplaatst. 

De eerste mensen die deze training volgden waren Jacob en Janneke die een missie in Italië hebben. Eerlijk is eerlijk: de uitdaging voor hen was kolossaal en de tijd erg kort. Maar dankzij de training en het keiharde werken van Jacob en Janneke zelf is hun begroting ruimschoots gehaald met mensen die niet zomaar geld geven, maar volwaardige partner zijn geworden in hun missie! Ik ben supertrots op deze mensen.

Transparantie wekt vertrouwen. Schaamte verstikt. Eerlijkheid opent de deur naar gelijkwaardigheid en wederkerigheid.

Drie kleine stappen die je kunt zetten:

1. Noem geld bij de naam in je communicatie. Niet alleen wat je doet, maar ook hoe je leeft.

2. Zie afhankelijkheid niet als bedelen, maar als deel van je roeping: anderen mogen delen in jouw missie.

3. Erken ongelijkheid met lokale partners, zonder het te ontkennen of weg te poetsen. Zoek samen hoe je verschil in middelen niet tot machtsverschil laat worden.

Wees vrijmoedig. Je hoeft je niet te schamen voor het ontvangen en beheren van middelen. Uiteindelijk gaat het er niet om dat je alles perfect uitlegt, maar dat je wandelt in het licht: voor God én voor mensen.

Met toestemming overgenomen uit de wekelijkse mailing geschreven door Jan Wolsheimer (directeur CAMA Zending)


reacties

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *